Tavşan Pamuk Masalı

  Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde yavru bir tavşan varmış. Bu tavşanın adı Pamuk muş. Pamuk ailesi ile birlikte ormanda ki minik bir mantar evde yaşıyormuş. Bütün orman halkı tarafından çok sevilen Pamuk’un bir tek huyu annesini üzüyormuş. Çünkü Pamuk her şeye ağlıyormuş.

Günlerden bir gün Pamuk ve ailesi karşı evlerinde oturan sincap ailesine misafirliğe gitmiş. Sincap ailesinin de Pamuk’un yaşında bir yavrusu varmış. İki yavru da bütün akşam boyunca oyunlar oynamışlar, eğlenmişler. Artık uyku saati gelmiş ve Pamukların eve gitme zamanı gelmiş. Anne tavşan Pamuk’a seslenmiş “Pamuk, artık eve gitme zamanı”. Bunu duyan Pamuk başlamış ağlamaya “Gitmeyeceğim, gitmek istemiyorum” diye tepinmeye başlamış. Bunun üzerine annesi ve babası çok üzülmüş Pamuk’u kucaklarına almışlar ve eve gitmişler. Pamuk uyuyunca annesi ve babası bu durumun böyle devam edemeyeceğini ve bir plan yapmaları gerektiğini konuşmuşlar. Önce Pamuk’u karşılarına almışlar ve sürekli ağlamasının doğru olmadığını, her zaman istediğinin olamayacağını söylemişler. Pamuk “Tamam anneciğim, babacığım” demiş ama yine her şeye ağlamış ve herkesin arkasından gitmesinler diye kendisini yere atmış. En sonunda annesi ve babası karar verdikleri cezayı uygulamaya geçirmiş. Anne tavşan “Pamuk bundan sonra kimse ile görüşmeyeceğiz, kimse bize gelmeyecek bizde kimseye gitmeyeceğiz. Eğer ki kendini düzeltirsen eskisi gibi herkes ile görüşebileceğiz” demiş. Böylelikle tüm aile bir hafta boyunca kimse ile görüşmemiş.

Pamuk o günlerde çok sıkılmış, çevresinde ki herkesi özlemiş. Arkadaşlarını, diğer aile üyelerini çok özlemiş. Bir haftanın sonun da Pamuk “Anneciğim, babacığım ben artık kimsenin arkasından ağlamayacağım size söz veriyorum” demiş. Bunun üzerine anne ve baba çocuklarının pişman olduğunu anlamış ve tekrar herkesle görüşmeye başlamışlar. Pamuk ailesine söz verdiği gibi kimsenin arkasından ağlamamış, kendi istediği olsun diye ısrar etmiş. Bir daha da böyle bir olay yaşanmadığı için Pamuk herkesle görüşmüş ve bir daha hiç ceza almamış. Masal da burada bitmiş.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Dinlemeden Yargılayan Balıkların Masalı

Resim
  Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde denizin derinliklerinde yaşayan balıklar varmış. Bu balıklar büyüklü küçüklüymüş. En yaşlıları yunus balığı imiş. Yaşlı yunusun adı Tonton muş. Tonton çok uzun yıllar boyunca aynı evde yaşamış, bunu da bütün balıklar bilirmiş. Günlerden bir gün yavru balıklar okullarına gitmek için evlerinden çıkmışlar. Yaşlı yunusun evi okula çok yakınmış. Küçük balıklar yolda bir dalgalanma görmüşler. Bu dalgalanmanın bir köpek balığı dalgalanması olduğunu biliyorlarmış. Ama yıllar önce köpek balıkları ile bir anlaşma imzalanmış, hiç bir balık birbirine zarar vermeyeceğine dair bir anlaşmaymış bu. Yavru balıklar her ihtimale karşı bu gördükleri dalgalanmayı öğretmenlerine söylemişler. Öğretmen çocukları dinledikten sonra Tonton’nun evine bakmaya gitmiş. Eve geldiğinde kapıyı çalmış ama kapıyı açan olmamış. Öğretmen okula dönüp bunu çocuklara söylemiş eğer yaşlı balığı görürlerse, ailelerine haber vermelerini söylemiş. Dersler başlamış ve
Devamı

İyi kalp ile Kötü Kalp Masalı

Resim
  Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde okyanusun mavi sularında yaşayan bir çok hayvan varmış. Bu hayvanlardan biri yunus balığı diğeri de köpek balığıymış. Yunus balığı çok iyilik sever bir balıkmış. Bütün hayvanlara yardım eder, onların yaşamasına destek olurmuş. Köpek balığı ise kötü kalpli bir balıkmış. Okyanusta ki bütün canlılar ondan korkar ve kaçarmış. Yunus balığı hariç! Çünkü yunus balığı, iyiliğin kötülüğü her zaman yeneceğini bilirmiş. Günlerden bir gün mavi sularda yüzen yunus balığı, köpek balığı ile karşılaşmış. Köpek balığı, yunusu karşısında görünce çok şaşırmış. Çünkü hiç bir canlı onun yakınına gelmeye cesaret edemezmiş. Köpek balığı “Hayırdır yunus balığı, nasıl buralara gelirsin?” diye konuşmaya başlamış. Yunus balığı “Kocaman okyanusta senin yada benim yok ki. Bu okyanus hepimizin ve bende istediğim yerde yüzerim” demiş. Köpek balığı bıyık altından gülmüş. Yunus balığı da dayanamamış “Neden gülüyorsun? diye sormuş. Köpek balığı “Gülmeyeyim
Devamı